นอกจากหมูยออุบลที่ขึ้นชื่อ "ซาลาเปาพิบูลอุบล" ก็เด็ดไม่แพ้กัน ใครผ่านมาที่ อำเภอพิบูลมังสาหาร จังหวัดอุบลราชธานี คงคุ้นชินกับร้านขายซาลาเปา ที่ตั้งเรียงรายตลอดสองข้างทาง ยาวเป็นกิโล ๆ แบบนี้
เรียกว่าขายกันมาเป็นสิบปี รู้จักดีในชื่อ "ถนนซาลาเปาพิบูล" เพราะมีให้เลือกหลายเจ้า แต่ละเจ้าก็มีหลากหลายไส้ พัฒนาต่อยอดไปเรื่อย
ตั้งแต่ไส้ดั้งเดิม ไส้หมูสับ ไส้หน่อไม้ ไส้หวาน ไส้ถั่วดำ ไส้เผือก ไส้ฟักทอง สังขยา และไส้ครีม ขนาดไส้แปลก ๆ อย่างกะเพราหมูสับ ก็ยังมี
"เจษฎาโอ้โฮ" มาทั้งที ขอบุกหลังร้าน ไปดูเบื้องหลังความอร่อยคู่เมืองพิบูลมาหลายสิบปี อย่างที่ "บ้านขนมอาม่าแข่ม" หนึ่งในร้านเก่าแก่
ที่ขายดิบขายดี ขายแทบไม่ทัน จนต้องมีเครื่องทุ่นแรง เพื่อความสะดวก สะอาด ปลอดภัย แถมยังเนียนสวย เป๊ะ ทุกลูก
มาแล้ว ขอลองปั้นด้วยมือดูสักหน่อย จะผ่านไม่ผ่าน
ขนาดนวดแป้งทำเป็นแผ่น ๆ ยังบูด ๆ เบี้ยว ๆ งานจับจีบขึ้นรูป สงสัยจะไม่รอด
งานจับจีบซาลาเปา ไม่ถนัด ของานศิลปะแต่งแต้ม เติมหน้า พอไหว
มาทั้งที ทีมงานบอกว่าต้องมีของฝาก หนึ่งเดียวในโลก ซาลาเปาใหญ่เบิ้ม ๆ ไม่งั้นไม่โอ้โฮ
ระหว่างรอ ชิมลูกเล็กไปพลาง ๆ ก่อน เสน่ห์ของซาลาเปาพิบูล คือแป้งนุ่ม แป้งสด เพราะทำใหม่วันต่อวัน ขนาดทิ้งไว้นาน ๆ แป้งยังไม่แข็งตัว
ผ่านไป ผ่านมา อย่าลืมแวะอุดหนุนของอร่อย ถนนสายซาลาเปา
ช่วงนี้เที่ยวทิพย์ สั่งทางออนไลน์ก่อนแล้วกัน
