เมื่อเสาหลักของครอบครัวประสบอุบัติเหตุ สมองกระทบกระเทือนจนไม่สามารถหาเลี้ยงทุกปากท้องได้เหมือนเดิม ผู้เป็นแม่จึงต้องลุกขึ้นมาทำกินเลี้ยงลูก ๆ คนหนึ่งกำลังเรียน อีกคนพิการซ้ำซ้อน นอกนั้นก็แยกย้ายไปมีครอบครัว ต่างมีภาระ ไม่ได้กลับมาช่วยเหลือทางบ้านอีก
แม่ไปทำงานไกลไม่ได้ ต้องดูแลลูกที่พิการตลอดเวลา เคยปล่อยไว้แค่ไม่นาน ลูกชัก กัดลิ้นตัวเองจนเลือดกบปาก จึงไม่กล้าไปไหนไกลอีก จำต้องยึดอาชีพเผาถ่านขาย จะได้อยู่ใกล้ลูก แลกกับรายได้น้อยนิด เหนื่อยหนัก แต่หากไม่สู้ ลูกจะไม่มีกิน
เงินขายถ่านแค่หลักร้อยต่อสัปดาห์ ไม่พอกิน แม่ยอมอดให้ลูกได้อิ่ม ดีที่มีเบี้ยยังชีพคนพิการมาช่วย และยังมีหน่วยงานในพื้นที่แวะเวียนมาหยิบยื่นข้าวสารอาหารแห้งให้ พอเป็นเสบียงได้บ้าง ไม่เช่นนั้นอาจถึงขั้นต้องเอาน้ำลูบท้อง
ตอนนี้เริ่มถึงทางตัน การแบกท่อนไม้หนัก ๆ มาอย่างยาวนาน ทำให้มีปัญหาสุขภาพสะสม แถมไม้ที่จะใช้เผาถ่านก็หายากขึ้นทุกที ใจจริงอยากมีหนทางทำกินมากกว่านี้ แต่ติดที่ไม่มีทุนรอน
นี่คือ แม่ยอดนักสู้ ที่มีทั้งกำลังกาย มีแรงฮึด และมีฝีมือ แต่น่าเสียดายที่ขาดแคลนกำลังทรัพย์
น้ำใจ ยิ่งให้ยิ่งได้
