ชีวิตเดียวดายเมื่อบั้นปลาย "ยายเหมือย" อายุ 90 ปี อยู่โดดเดี่ยว เลิกรากับสามีไปหลายสิบปีก่อน เพราะยายมีลูกให้ไม่ได้ กลายเป็นหญิงม่ายสู้ชีวิตคนเดียว ใช้แรงกายแลกเงิน รับจ้างทั่วไป เก็บของป่าขาย พอมีรายได้เลี้ยงชีพ แต่ชะตาไม่เข้าข้าง ปัจจุบันยายเหมือนฝืนสังขารไม่ไหว เพราะเป็นโรครูมาตอยด์ กำเริบหนักถึงขั้นเดินไม่ได้ ซ้ำยังมีความดันเข้าแทรก
ยายเหมือย พยายามช่วยเหลือตัวเองให้มากที่สุด เวลาจะขับถ่ายคือ ช่วงเวลาที่ทุลักทุเล เพราะยายไม่มีเรี่ยวแรงพยุงตัวไปให้ถึงห้องน้ำ ดังนั้นจะถ่ายหนักถ่ายเบาก็จำต้องปลดทุกข์กันบนบ้าน มีเพียงผ้าผืนเก่าบังไว้ กันอุจาด เผยต่อให้ลำบากแค่ไหน ก็จะก้มหน้ารับกรรม ไม่ยอมไปอยู่กับใคร ไม่อยากเป็นภาระญาติ
เพื่อนบ้านต่างเป็นห่วง พยายามช่วยหยิบยื่นข้าวน้ำ เท่าที่พอจะช่วยเหลือกันได้ ยังดีที่ยายมีญาติห่าง ๆ อยู่คนหนึ่ง ที่ไม่เคยทอดทิ้งไปไหน โดยเฉพาะเวลาที่ต้องไปหาหมอตามนัด จะมาคอยแบกหามรับ-ส่งไปโรงพยาบาลทุกครั้ง แม้อยากช่วยให้มากกว่านี้ แต่ทุกคนต่างก็มีภาระ ฐานะขัดสน
อดหวั่นไม่ได้ว่า...วันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร เมื่อวันนี้สุขภาพของยาย มีแต่ทรุดลงไป...ทุกวัน
น้ำใจ...ยิ่งให้ยิ่งได้
