.
ภาพข่าววันที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2528
.
ที่ไซต์งานก่อสร้างอาคาร โรงพยาบาลทหารผ่านศึก ถ.วิภาวดี
.
ในวันหยุดที่พ่อต้องออกไปรับจ้างที่อื่น แม่ไปตลาด จึงฝากหนูน้อยไว้กับเพื่อนบ้าน
.
จู่ ๆ เด็กหญิงวัย 16 เดือน ก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย
.
หลายคนออกตามหา จนได้ยินเสียงร้องออกมาจากรูเสาเข็ม จึงมั่นใจว่าเด็กต้องติดอยู่ข้างในแน่
.
รูเสาเข็มกว่าเพียง 20 ซม. แต่ลึกถึง 24 เมตร
.
เจ้าหน้าที่ทั้งส่องไฟ ทั้งหย่อนไฟฉายลงไป จึงเห็นเงาเลือนรางในหลุมรูเสาเข็มนั้น
.
เบื้องต้น ทีมช่วยเหลือหย่อนสายออกซิเจนลงหลุมให้มีอากาศหายใจโดยมีพยาบาลคอยดูแล
.
"จับเชือกไว้ลูก...." แม่ของเด็กหญิงพูดที่ปากหลุม แต่หนูน้อยวัยเพียง 16 เดือน ไร้เดียงสาเกินกว่าจะเข้าใจได้
.
สุดท้ายแม้อันตราย แต่เจ้าหน้าที่ตัดสินใจดึงเสาเข็มท่อนแรก 12 เมตร ขึ้นมาก่อน
.
แม่ของเด็กใช้ทุกวิธี บนบานศาลพระภูมิหน้า รพ.ทหารผ่านศึก หวังให้เกิดปาฏิหาริย์
.
เชือกค่อนข้างตึงมือ เจ้าหน้าที่ต้องดึงอย่างระมัดระวัง แต่ผ่านมาเพียง 5 เมตร น้ำหนักกลับเบาหวิว พร้อมความหวังที่ปลิวหายไปด้วย
.
เจ้าหน้าที่ขุดดินเปิดปากหลุม แต่กลุ่มไทยมุงจำนวนมากก็เป็นอุปสรรค เสี่ยงทำให้เจ้าหน้าที่ถูกฝังจากดินถล่ม
.
สัญญาณแห่งความหวังยังมี เพราะหนูน้อยยังดึงเชือกอยู่ จึงเริ่มแผนสุดท้าย
.
แต่สิ่งเลวร้ายก็เกิดขึ้นเมื่อเสาเข็มหักกลางต้น ดินโคลนและน้ำ ไหลพรูเข้าไปดั่งที่ทุกฝ่ายกลัวว่าจะเกิดขึ้น
.
10 ชั่วโมงผ่านไป ปาฏิหาริย์ไม่เกิดขึ้น หลายคนลงความเห็นว่าหนูน้อยคงเสียชีวิตแล้ว
.
จากปฏิบัติการช่วยชีวิต กลายเป็น กู้ร่างไร้วิญญาณ
.
เจ้าหน้าที่ใช้เวลาถึง 5 วัน จึงกู้ร่างหนูน้อยขึ้นมาได้
.
ใช้ทุนทรัพย์กว่า 10 ล้านบาทในการกู้ร่าง แต่ก็เทียบไม่ได้กับชีวิตของหนูน้อยที่เสียไป
.
ผู้รับเหมาถูกดำเนินคดี กระทำการโดยประมาทเป็นให้ผู้อื่นถึงแก่ความตาย
.
โศกนาฏกรรมครั้งนี้ ถูกนำมาถอดบทเรียน ช่วยให้คนไทยมีชีวิตอยู่อย่างปลอดภัยมากขึ้น
