ศิริกัญญา ซัด ตั้งคณะอนุฯ ศึกษาดิจิทัลวอลเล็ต เหมือนพายเรือในอ่าง ขอให้รัฐบาลหนักแน่นทำหรือไม่ทำตัดสินใจเลย ก่อนจะร้องเพลงของสุเทพ วงศ์กำแหง “รอแล้วรอแล้ว รอไม่สิ้น รอจนใกล้ดับ ถมทับแผ่นดิน แผ่นฟ้า“
วันนี้ (16 ก.พ.67) น.ส.ศิริกัญญา ตันสกุล สส.บัญชีรายชื่อ พรรคก้าวไกล (ก.ก.) ให้สัมภาษณ์ถึงกรณีที่รัฐบาลตั้งคณะอนุกรรมการศึกษาดิจิทัลวอลเล็ต ว่า ดูเหมือนไม่เกินความคาดหมาย เพราะการประชุมบอร์ดชุดใหญ่ วานนี้ (15ก.พ.67) คงไม่ได้ความคืบหน้า มีได้สัญญาณมาจากตอนที่ประชุมคณะรัฐมนตรี (ครม.) ว่าตัวรายงานของสำนักงานป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (ป.ป.ช.) ยังไม่ได้เข้าครม. ดังนั้น ทุกอย่างคงจะดีเลย์ไปอีก ตอนนี้ได้แต่ภาวนาแทนแล้วว่าจะได้ทำหรือไม่ อยากให้มีการตัดสินใจเร่งด่วน ยิ่งยื้อออกไปเรื่อยๆ อาจเป็นการเสียโอกาส หากเราจะใช้เวลาในช่วงนี้ทำมาตรการอะไรบางอย่าง ไม่ใช่รอโครงการดิจิทัลวอลเล็ตจะผ่านอย่างเดียว ซึ่งดูย้อนแย้ง ไม่เหมือนที่พูดว่าเศรษฐกิจวิกฤต
น.ส.ศิริกัญญา กล่าวต่อว่า จากการแถลงของนายกรัฐมนตรี เมื่อวานนี้ เหมือนการย้อนกลับไปสู่จุดเริ่มต้นไปที่ศูนย์ เหมือนกับนับหนึ่งใหม่ กลับกลายเป็นว่าไม่ได้มีความแน่ชัดแล้วว่าจะออกเป็นร่างพระราชบัญญัติ (พ.ร.บ.) ให้อำนาจกระทรวงการคลังกู้เงินหรือไม่ หรือจะเปลี่ยนไปใช้แหล่งเงินอื่น รวมถึงเรื่องกลุ่มเป้าหมาย ซึ่งสรุปแล้วกลุ่มเปราะบางคือกลุ่มไหนกันแน่ เหมือนจะมีการเปลี่ยนแปลงอีก หากได้รับความเห็นอื่นๆ เข้ามาอีก เหมือน “พายเรือในอ่าง” แล้วมันไม่จบสักที ฉะนั้น อยากเห็นความหนักแน่นเด็ดขาดว่า สรุปแล้วจะเอาอย่างไร เพราะบางครั้งต้องมีการฟันธง ทุบโต๊ะ เพราะความเห็นหลายเรื่อง สามารถรับฟังได้ แต่ถ้ามองนโยบายจริงๆ แล้ว จะมีคำตอบกับทุกสิ่งว่า ทำไมเราถึงต้องทำแบบนี้ ทำไมจึงต้องเป็นการกู้ ทำไปจึงต้องให้กลุ่มนี้ และทำไมจึงต้องเป็นเม็ดเงินเท่านี้ ซึ่งต้องสามารถตอบได้อย่างชัดเจน เข้าใจว่าข้อเสนอแนะของ ป.ป.ช. เป็นเรื่องใหญ่
อย่างไรก็ตาม น.ส.ศิริกัญญา ยังคงยืนยันให้กำลังใจรัฐบาลในเรื่องนี้ โดยระบุว่าความเห็นของ ป.ป.ช. เป็นเพียงแค่ข้อเสนอแนะ และอำนาจ ก็ครอบคลุมในเรื่องของความเสี่ยงป้องกันการทุจริตที่จะเกิดขึ้นในอนาคต ดังนั้น จึงขอให้รัฐบาลหนักแน่น เด็ดขาดในเรื่องนี้ จะทำหรือไม่ทำก็สามารถตัดสินใจได้เลย ไม่ต้องมาเริ่มนับหนึ่งใหม่เช่นนี้
ผู้สื่อข่าวรายงานว่า หลังน.ส.ศิริกัญญาให้สัมภาษณ์เสร็จสิ้น ได้ร้องเพลง “รอ” ของสุเทพ วงศ์กำแหง ท่อนหนึ่งว่า “รอแล้วรอแล้ว รอไม่สิ้น รอจนใกล้ดับ ถมทับแผ่นดิน แผ่นฟ้า“
