ชาวบ้านปลื้มใจของ ผู้กองวัลลภ ตำรวจสายตรวจ สภ.หนองใหญ่ ชลบุรี ใช้เงินส่วนตัวซื้อสิ่งของแบ่งปันผู้ป่วยยากจนในพื้นที่

ชาวบ้านปลื้มใจของ ผู้กองวัลลภ ตำรวจสายตรวจ สภ.หนองใหญ่ ชลบุรี ใช้เงินส่วนตัวซื้อสิ่งของแบ่งปันผู้ป่วยยากจนในพื้นที่

View icon 234
วันที่ 4 ธ.ค. 2567 | 17.30 น.
ข่าวออนไลน์7HD
แชร์
ชาวบ้านปลื้มใจของ ผู้กองวัลลภ ตำรวจสายตรวจ สภ.หนองใหญ่ ชลบุรี ใช้เงินส่วนตัวซื้อสิ่งของแบ่งปันผู้ป่วยยากจนในพื้นที่ ขณะออกตรวจความเรียบร้อย ชาวบ้าน เผย ผู้กองวัลลภ ทำมานานแล้ว ตั้งแต่เป็นผู้หมวด ยศร้อยตำรวจโท จนตอนนี้ ยศร้อยตำรวจเอก เป็นผู้กองแล้ว

เมื่อเวลา 14.00 น.วันที่ 4 ธันวาคม 2567ภาพของ ร.ต.อ.วัลลภ ทัศนาธนพงษ์ หัวหน้าสายตรวจตำบลคลองพลู อำเภอหนองใหญ่ จังหวัดชลบุรี ที่กำลังขนข้าวของเครื่องใช้ประเภท ผ้าอ้อมผู้ใหญ่  นม ข้าวสารและผ้าห่ม ที่ได้ใช้เงินเดือนส่วนตัว หลังจากเงินเดือนออกก็ได้ซื้อติดไว้ท้ายรถสายตรวจ ขณะออกตรวจความเรียบร้อยในพื้นที่ เมื่อขับขี่รถออกตรวจตามหมู่บ้านและชุมชนพอไปถึงบ้านที่มีผู้ป่วยติดเตียง ก็จะแบ่งปันให้ เพื่อเป็นการแบ่งเบาภาระค่าใช้จ่ายในครอบครัว และยังแบ่งข้าวสาร อาหารแห้ง และสิ่งของอื่นๆที่ได้มากับคนที่ขาดแคลนตามบ้านพัก ทำเอาชาวบ้านและผู้ป่วยต่างพากันยิ้มออกและดีใจที่ได้รับของจากตำรวจน้ำดีคนนี้
   
จากการพูดคุยกับนายเอก ลูกของผู้ป่วยรายหนึ่ง บอกว่า ผู้กองวัลลภ เป็นตำรวจที่ดีมาก ตั้งแต่มาประจำการเป็นตำรวจสายตรวจแต่เป็น ผู้หมวดร้อยตำรวจโทก็ทำแบบนี้มาโดยตลอด จนกระทั่งตอนนี้ ยศร้อยตำรวจเอกเป็นผู้กองแล้ว ก็ยังทำเหมือนเดิมไม่ขาดแม้แต่ครั้งเดียวซึ่ง แม่จะบ่นคิดถึงตลอด เพราะผู้กองวัลลภ เป็นตำรวจที่มีอัธยาศัยดีเข้ากับชาวบ้านได้ ถึงเวลาออกตรวจก็เหมือนมาบ้านตัวเองทุกคนเป็นเหมือนคนในครอบครัวของเขาไปแล้ว ปกติก็จะมีของมาให้ประจำ แต่ถ้าเป็นช่วงปีใหม่ก็จะมีผ้าห่มมาแจกด้วย เมื่อเข้าหน้าหนาวเป็นประจำแบบนี้ทุกปี

ด้านร้อยตำรวจเอก วัลลภ ได้เล่าว่า ตั้งแต่ต้นมาประจำการอยู่ที่ตู้สายตรวจหนองใหญ่ ก็มีการออกตรวจและคลุกคลีกับชาวบ้านจนเป็นเหมือนว่าทุกครัวเรือน เป็นบ้านของตนเองตนจึงใส่ใจกับผู้ป่วยผู้ยากไร้พอไปเห็นก็เข้าใจความรู้สึกของคนที่ไม่มีก็ไม่มีจริงๆ เมื่อตนได้รับเงินภาษีของประชาชนเงินเดือนออกมา ก็จึงได้ซื้อของเอามาแจกจ่ายให้กับชาวบ้านผู้ที่ยากไร้ และเป็นผู้ป่วยติดเตียง ซึ่งตนก็ทำแบบนี้มา 8 ปีแล้ว เวลาออกตรวจพื้นที่เห็นคนป่วยก็สงสารจึงนำเงินเดือนและเบี้ยเลี้ยงที่ได้ไปหาซื้อสิ่งของไปแบ่งปัน เพราะตัวเองเคยลำบากมาก่อน และจะทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ เพราะสิ่งที่ทำไปนั้นทำให้ตนมีความสุขเมื่อได้เห็นรอยยิ้มของผู้รับกลับมา

ข่าวที่เกี่ยวข้อง