พูดถึงเชียงคาน จ.เลย หลานท่านอาจจะคุ้นชินกับถนนคนเดิน แต่นั่นเป็นเพียงส่วนหนึ่งของเสนห์เมืองเชียงคาน เพราะที่นี่มีอันซีนห้ามพลาด ซึ่งจะมีชาวบ้านพาเราไปชมครับ
ก้องล่องถิ่น ลงเรือไปกับพ่อ ๆ แม่ ๆ "วิสาหกิจชุมชนท่องเที่ยว เกษตรริมโขง ประมงพื้นบ้าน" เพื่อไปดูพระอาทิตย์ตกที่กลางแม่น้ำโขง ซึ่งเรานั่งเรือประมาณ 20 นาที ก็ถึง "ดอนไข่" เกาะกลางแม่น้ำโขง ตรงนี้เรือชาวบ้านสามารถแวะจอดให้เราดูพระอาทิตย์ตกสวย ๆ แบบนี้ได้ครับ
ที่มาของชื่อ "ดอนไข่" เพราะว่าที่นี่เป็นเกาะเป็นเนินกลางแม่น้ำ ซึ่งคนอีสานจะเรียกว่า "ดอน" และมักจะมีนกนา ๆ ชนิดมาวางไข่ไว้ที่นี่ ชาวบ้านทั้งฝั่งไทยและฝั่งลาวจึงเรียกว่า "ดอนไข่" นั่นเองครับ
เมื่อตะวันลับได้เวลาออกหาปลากันครับ ซึ่งทีมแม่ ๆ ได้เตรียมเครื่องครัวไปทำกินกันกลางแม่น้ำโขงด้วย ซึ่งจุดทำกินของเราคืนนี้คือที่ "ดอนเลย" เป็นเกาะกลางแม่น้ำโขงที่ชาวประมงพื้นบ้านใช้เป็นที่พักเหนื่อย และทำกินเป็นประจำ
ระหว่าที่พ่อ ๆ แม่ ๆ ก่อไปเตรียมทำกับข้าวอยู่นั้น เราก็ต้องไปตามล่าหาปลามาทำกิน ซึ่งชาวประมงที่นี่จะหาปลาด้วยการวางอวน และตอนกลางคือจะหาปลาง่ายกว่าครับ
หลังจากเราได้ปลามาแล้ว ทีมพ่อ ๆ แม่ ๆ ก็มาย่างกินกับ "ตำบักหุ่ง" หรือ "ส้มตำ" นัว ๆ แซ่บสุด ๆ เป็นบรรยากาศที่อบอุ่น เพราะบรรยากาศของเชียงคาน และความน่ารักของชาวบ้าน ที่นี่จึงเป็นที่ที่ห้ามพลาด ต้องมาสักครั้งให้ได้ครับ
ชานนท์ แสนสวย ถ่ายภาพ , เกียรติชัย บุญราโส รายงาน
