ห้องข่าวภาคเที่ยง - การปรับแผนค้นหาผู้รอดชีวิตที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ ทำเอาหลายคนสับสนอยู่เหมือนกัน เพราะซักพักก็ขุด ๆ แล้วซักพักก็หยุด เหมือนกับจะเจออะไรบางอย่าง
เมื่อวานหลังจากที่มีการประชุมปรับแผนการค้นหา เราจะเริ่มเห็นภาพการใช้เครื่องจักรหนัก ทั้งขุด ทั้งเจาะบริเวณด้านหน้า ซึ่งก็คือ โซน A และ โซน D โดยเฉพาะโซน A จะมีความคืบหน้ามากหน่อย เจาะเข้าไปจนแทบจะเป็นโพรงเป็นอุโมงค์
แล้วซักพักเครื่องจักรก็หยุดทำงาน ก็จะมีภาพเจ้าหน้าที่พาสุนัขกู้ภัย เข้าไปในไซต์งาน ไปดม ๆ ไปค้นหาตามจุดต่าง ๆ มีบางจังหวะที่สุนัขหอนออกมาพร้อมกันด้วย แล้วอีกพักหนึ่ง เครื่องจักรที่หยุดไปก็กลับมาเริ่มขุด เริ่มเจาะกันใหม่ ทำเอาคนที่ไม่รู้เรื่องสับสนไปตาม ๆ กัน ว่าสรุปแล้ว เจอหรือไม่เจออะไรกันแน่
เพื่อให้เห็นภาพชัดเจน ดูแผนผังพื้นที่จากมุมด้านบน ถ้าสมมติเรามองจากด้านหน้าไซต์งานเข้าไป โซน A จะอยู่ทางซ้ายมือ ลึกเข้าไปคือโซน B ส่วนทางฝั่งขวามือด้านหน้าคือ โซน D และลึกเข้าไปทางขวา คือ โซน C ส่วนจุดเล็ก ๆ อันนี้คือกลุ่มร่างคนที่สงสัยว่าจะอยู่แถว ๆ นั้น
ทีนี้พอหลังจากปรับแผนและมีการขุดลึก ๆ เข้าไป เขาไปเจอสัญญาณชีพตรงโซน B เรียกได้ว่ามีสัญญาณชีพเบา ๆ ตอบกลับ ทั้งเสียงร้องขอความช่วยเหลือ และเสียงเคาะตอบกลับถึง 2 ครั้ง และไม่ได้คิดไปคนเดียวด้วย เพราะให้คนอื่นเช็คก็ได้คำตอบแบบนี้เหมือนกัน
แล้วอุปสรรคคืออะไร อย่างแรกคือความหนาของเหล็กเส้น ที่เป็นโครงสร้าง ต้องยอมรับว่าหนามาก และเยอะมาก แข็งชนิดที่กรรไกรไฮดรอลิคตัดแทบไม่ขาด ยังไม่นับแผ่นปูนคอนกรีต ที่ทั้งใหญ่ และแข็ง ต่อแผ่นหนักหลายสิบตัน ขนาดว่ามีเครนที่ยกน้ำหนักได้ถึง 600 ตัน ไปช่วยยกแล้วยังยาก เพราะแขนกลเวลายืดออกไป จะรับน้ำหนักได้เพียง 20-30 ตันเท่านั้น ทำให้เจ้าหน้าที่ที่อยู่ด้านบน ต้องตัด ต้องมัดแผ่นปูน ใช้เวลา 15-30 นาที ถึงจะยกลงมาได้ทีละแผ่น
ต่อมาคือความอันตรายการเคลื่อนตัวของโครงสร้าง หลังจากที่ขุดเจาะไปแล้ว มีการขยับตัวอยู่ตลอดเวลา ทำให้เจ้าหน้าที่ต้องใช้ความระมัดระวังอย่างมาก จึงต้องวางแผนให้ดี ไม่เช่นนั้นจะเป็นอันตรายทั้งเจ้าหน้าที่ และผู้สูญหายที่ติดอยู่ใต้ซากอาคาร
