ห้องข่าวภาคเที่ยง - กัมพูชายังคงปะทะเดือดสาดกระสุนตามแนวชายแดนอีสานใต้ เช่นเดียวกับไทย ไม่ยอมอีกต่อไปแล้ว โจมตีมา ก็โจมตีกลับ เพื่อปกป้องแผ่นดินไทย
กระหน่ำยิงขนาดนี้ กัมพูชาพูดไม่ได้แล้วว่าเป็นเหยื่อ ถูกไทยรังแก เพราะทุกครั้งที่เกิดการปะทะ ทหารกัมพูชาจะเป็นฝ่ายเริ่มก่อน จัดเต็ม ใส่ไม่ยั้ง ยิงจรวด BM-21 ถล่มฝั่งไทยแบบรัว ๆ อย่างคลิปนี้ ทหารกัมพูชาก็ถ่ายเอง เป็นหลักฐานว่าใช้อาวุธหนักยิงข้ามมาฝั่งไทย
จัดมา เราก็จัดให้ ! โดยพื้นที่นี้ คือ จังหวัดอุดรมีชัย ของกัมพูชา เป็นชายแดนที่ติดกับจังหวัดศรีสะเกษ และสุรินทร์ ซึ่งมีรายงานว่า ระเบิดลงใส่ฐานของทหารกัมพูชา ทำให้ทหารนายหนึ่งต้องรีบกระโดดหลบ หนีตายออกมาจากจุดเกิดเหตุ ส่วนเพื่อนทหารร้องตะโกนบอกให้รีบวิ่งหนีออกมาจากพื้นที่อันตราย
คลิปนี้ ทหารไทยใช้ปืนไร้แรงสะท้อนถอยหลัง หรือ ปืน ปรส. M40 โจมตีฐานที่มั่นของกัมพูชา คิดหรือว่าผ้าใบที่ใช้กาง สีเขียว สีน้ำเงิน จะอำพรางสายตาหารไทยได้ เจอล็อกเป้าแล้วยิง ลูกเดียวกระเจิง ชาวเน็ตบอกว่า "ทหารไทยอย่างแม่น"
มาดูทหารกัมพูชารีวิว ผลงาน F-16 ของกองทัพไทย โดยทหารผู้รอดชีวิตของกัมพูชา บอกว่า ทุกอย่างถูกเผาทำลายจนหมดสิ้น รวมถึงรถจักรยานยนต์และทรัพย์สินอื่น ๆ ที่พังเสียหาย เขาบอกว่าที่โล่งใจ คือชีวิตที่ยังคงอยู่ ซึ่งผลงานของ F-16 ครั้งนี้ ก็ล็อกตรงเป้า อยู่ในพิกัดทางทหาร ไม่ได้ส่งผลต่อชาวกัมพูชา
ทหารกัมพูชาไม่น้อยหน้า ล็อกเป้า F-16 ของไทยเช่นกัน เขาบอกว่าใช้ระบบก้องภัยทางอากาศประทับบ่ายิง แบบ QW-1 เผชิญหน้ากับ F-16 เหนือท้องฟ้า จังหวัดอุดรมีชัย
ทหารกัมพูชาติดคอนเทนต์ นาทีสู้รบยังมีอารมณ์มาถ่ายคลิป โชว์ความสามารถ ความเก่งกาจ มือเหนี่ยวไก ขายันพื้น ตามองไปข้างหน้า แล้วใช้มือถือถ่ายคลิป ส่งให้ลูกหลานได้ดู
สิ่งที่น่าเห็นใจในการปะทะกันครั้งนี้ คือ ชาวกัมพูชา เด็ก ผู้หญิง คนชรา ต้องร่วมภารกิจไปด้วย เนื่องจากทหารกัมพูชานำอาวุธเข้าประจำการในพื้นที่ชุมชนหลายแห่ง ตั้งเป็นฐานสู้รบกับทหารไทย
เวลาที่มีการปะทะกัน ชาวบ้านต้องพากันหนีตายวิ่งหลบเข้าบังเกอร์ อัดกันอยู่แบบนั้นทั้งวันทั้งคืน จึงเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้กองทัพไทย ไม่สามารถโจมตีทหารกัมพูชาได้อย่างเต็มที่ เพราะเกรงว่าจะเป็นอันตรายต่อชาวกัมพูชา
ดึกคื่นค่ำคืนของการอพยพ ไม่มีใครหลับตาลง โดยชาวกัมพูชาจำนวนมากต้องทิ้งบ้าน ทิ้งรถ เดินเท้าอพยพ นำสิ่งของจำเป็นติดตัวเพื่อหนีภัยจากการสู้รบของทั้งสองฝ่าย ความทุกข์ยากทั้งหมดนี้เป็นผลมาจากการตัดสินใจของ สมเด็จฯ ฮุน เซน ผู้นำประเทศเพียงคนเดียว
