31-12-2565 |
น นิพฺพินฺเทยฺย ปณฺฑิโต |
นะ นิบพินเทยยะ ปันฑิโต |
บัณฑิต ไม่ควรท้อแท้ |
30-12-2565 |
อาสํ น ฉินฺเทยฺย สุขาคมาย |
อาสัง นะ ฉินเทยยะ สุขาคะมายะ |
เมื่อต้องการความสุข ไม่พึงสิ้นหวัง |
29-12-2565 |
รตฺโย อโมฆา คจฺฉนฺติ |
รตฺโย อโมฆา คจฺฉนฺติ |
วันคืน ไม่ควรให้ผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์ |
28-12-2565 |
วโย รตฺตินฺทิวกฺขโย |
วะโย รัดตินทิวักขะโย |
อายุของคน สิ้นไปตามคืนและวัน |
27-12-2565 |
อายุ ขียติ มจฺจานํ |
อายุ ขียะติ มัดจานัง |
อายุของคน ย่อมหมดสิ้นไป |
26-12-2565 |
ปาปานํ อกรณํ สุขํ |
ปาปานัง อะกะระนัง สุขัง |
การไม่ทำบาปทั้งปวง เป็นเหตุให้พบความสุข |
25-12-2565 |
สมฺมาทิฏฺฐิสมาทานา ทุกฺขํ อุปจฺจคํ |
สัมมาทิดฐิสะมาทานา ทุกขัง อุปัจจะคัง |
คนจะพ้นทุกข์ทั้งปวงได้ เพราะมีสัมมาทิฐิ |
24-12-2565 |
สพฺพตฺถ ทุกฺขสฺส สุขํ ปหานํ |
สับพัดถะ ทุกขัดสะ สุขัง ปะหานัง |
เว้นเหตุแห่งทุกข์ ย่อมมีสุขในที่ทั้งปวง |
23-12-2565 |
จิตฺตํ ภาวิตํ มหโต สํวตฺตติ |
จิดตัง ภาวิตัง มะหะโต สังวัดตะติ |
จิตที่ฝึกดีแล้ว ย่อมมีประโยชน์ยิ่งใหญ่ |
22-12-2565 |
สพฺพํ อิสฺสริยํ สุขํ |
สับพัง อิดสะริยัง สุขัง |
ความเป็นอิสระ เป็นความสุข |
21-12-2565 |
สุขํ นิราสา สุปติ |
สุขัง นิราสา สุปะติ |
ผู้ไม่มีความคาดหวัง ย่อมหลับเป็นสุข |
20-12-2565 |
นตฺถิ สนฺติปรํ สุขํ |
นัดถิ สันติปะรัง สุขัง |
ความสุขอื่นยิ่งกว่าความสงบ ไม่มี |
19-12-2565 |
ภาสมานญฺจ ปณฺฑิตํ |
ภาสะมานันจะ ปันฑิตัง |
บัณฑิต จะรู้ได้ด้วยการพูดจา |
18-12-2565 |
ทุลฺลโภ องฺคสมฺปนฺโน |
ทุนละโภ อังคะสัมปันโน |
คนที่สมบูรณ์พร้อม หาได้ยาก |
18-12-2565 |
ทุลฺลโภ องฺคสมฺปนฺโน |
ทุนละโภ อังคะสัมปันโน |
คนที่สมบูรณ์พร้อม หาได้ยาก |
17-12-2565 |
อติติกฺโข จ เวรรา |
อะติติกโข จะ เวระรา |
แข็งกร้าวนัก ก็มักมีเวร-ภัย |
16-12-2565 |
ปริภูโต มุทุ โหติ |
ปะริภูโต มุทุ โหติ |
อ่อนเกินไป ก็ถูกดูหมิ่น |
15-12-2565 |
ภเวยฺย ปริปุจฺฉโก |
ภะเวยยะ ปะริปุดฉะโก |
ควรชอบถามหาความรู้ |
14-12-2565 |
สุตาธาโร ภเวยฺย |
สุตาธาโร ภะเวยยะ |
ควรเป็นนักอ่าน นักฟัง |
13-12-2565 |
ธมฺมกาโม ภเวยฺย |
ธัมมะกาโม ภะเวยยะ |
ควรเป็นผู้ใฝ่ธรรม |
12-12-2565 |
ปมาเทน น สํวเส |
ปมาเทนะ นะ สังวะเส |
ไม่ควรอยู่ด้วยความประมาท |
11-12-2565 |
ญาโต อตฺโถ สุขาวโห |
ญาโต อัดโถ สุขาวะโห |
ประโยชน์ที่รู้ดีแล้ว นำสุขมาให้ |
10-12-2565 |
สาธุ ธมฺมรุจี ราชา |
สาธุ ธัมมะรุจี ราชา |
การปกครองที่เป็นธรรม ย่อมยังประโยชน์ให้สำเร็จ |
9-12-2565 |
ฉนฺโท หิ มูลํ ทุกฺขสฺส |
ฉันโท หิ มูลัง ทุกขัดสะ |
ความยินดี เป็นต้นเหตุแห่งทุกข์ |
8-12-2565 |
นนฺทิ ทุกฺขสฺส มูลํ |
นันทิ ทุกขัดสะ มูลัง |
ความเพลิดเพลิน เป็นต้นเหตุแห่งทุกข์ |
7-12-2565 |
ธมฺเม ฐิตํ น วิชหาติ กิตฺติ |
ธัมเม ฐิตัง นะ วิชะหาติ กิดติ |
เกียรติ ย่อมไม่ละทิ้งผู้ตั้งอยู่ในธรรม |
6-12-2565 |
อุปสนฺโต สุขํ เสติ |
อุปะสันโต สุขัง เสติ |
ผู้สงบใจได้ ย่อมอยู่เป็นสุข |
5-12-2565 |
อนุปาทา จิตฺตสฺส วิโมกฺโข |
อะนุปาทา จิดตัดสะ วิโมกโข |
จิตเป็นสุข เพราะรู้จักปล่อยวาง |
4-12-2565 |
จิตฺตํ ภาวิตํ กมฺมนิยํ โหติ |
จิดตัง ภาวิตัง กัมมะนิยัง โหติ |
จิตที่อบรมแล้ว ย่อมควรแก่การงาน |
3-12-2565 |
จิตฺตํ คุตฺตํ สุขาวหํ |
จิดตัง คุดตัง สุขาวะหัง |
จิตที่ระวังดีแล้ว ย่อมนำความสุขมาให้ |
2-12-2565 |
มา จิตฺตสฺส วสํ คมิ |
มา จิดตัดสะ วะสัง คะมิ |
อย่าหลงไปตามอำนาจของจิต |