| 30-9-2563 |
ธมฺมทีโป ธมฺมสรโณ |
ธัมมะทีโป ธัมมะสะระโณ |
จงมีธรรมเป็นเกราะ มีธรรมเป็นที่พึ่ง |
| 29-9-2563 |
สตญฺจ ธมฺโม น ชรํ อุเปติ |
สตัญจะ ธัมโม นะ ชะรัง อุเปติ |
ธรรมะ ไม่มีล้าสมัย |
| 28-9-2563 |
ตํ เว ภทฺเทกรตฺโตติ |
ตัง เว ภัทเทกะรัดโตติ |
คนที่ขยัน ทุกๆวัน คือ วันโชคดี |
| 27-9-2563 |
ปเรสํ หิ โส วชฺชานิ |
ปะเรสัง หิ โส วัชชานิ |
คนเรามักเปิดเผยความผิดของคนอื่น |
| 26-9-2563 |
อตฺตโน ปน ทุทฺทสํ |
อัตตะโน ปะนะ ทุททะสัง |
ความผิดของตน เห็นได้ยาก |
| 25-9-2563 |
สุทสฺสํ วชฺชมญฺเญสํ |
สุทัสสัง วัชชะมัญเญสัง |
ความผิดของคนอื่น เห็นได้ง่าย |
| 24-9-2563 |
เอกมฺปิ ปริโยทาตํ ชีวิตกปฺปการณํ |
เอกัมปิ ปะริโยทาตัง ชีวิตะกัปปะการะณัง |
รู้เชี่ยวชาญแม้อย่างเดียว ก็เป็นอุปการะต่อชีวิต |
| 23-9-2563 |
ขุทฺโทติ นาติมญฺเญยฺย |
ขุทโทติ นาติมัญเญยยะ |
อย่าดูหมิ่นวิชา ว่าเล็กน้อย |
| 22-9-2563 |
ปญฺญา นรานํ รตนํ |
ปัญญา นะรานัง ระตะนัง |
ปัญญา เป็นรัตนะของนรชน |
| 21-9-2563 |
ญาโต อตฺโถ สุขาวโห |
ญาโต อัตโถ สุขาวะโห |
ประโยชน์ที่ได้เรียนรู้แล้ว นำสุขมาให้ |
| 20-9-2563 |
ปุตฺตา วตฺถุ มนุสฺสานํ |
ปุตตา วัตถุ มะนุดสานัง |
เยาวชน คือรากฐานของมนุษย์ |
| 19-9-2563 |
ยตฺถ อตฺถาวหํ สุตํ |
ยัตถะ อัตถาวะหัง สุตัง |
ศิลปะที่ศึกษาดีแล้ว ย่อมนำประโยชน์มาให้ |
| 18-9-2563 |
ปญฺยาย อตฺถํ ชานาติ |
ปัญยายะ อัตถัง ชานาติ |
ปัญญาช่วยให้รู้จักสิ่งที่เป็นประโยชน์ |
| 17-9-2563 |
สุตํ ปญฺญาย วฑฺฒนํ |
สุตัง ปัญญายะ วัฑฒะนัง |
ความรู้เป็นเครื่องพัฒนาปัญญา |
| 16-9-2563 |
สุสฺสูสา สุตวฑฺฒนี |
สุสสูสา สุตะวัฑฒะนี |
การศึกษาเป็นเครื่องพัฒนาความรู้ |
| 15-9-2563 |
อตฺตานํ อุปมํ กเร |
อัดตานัง อุปะมัง กะเร |
พึงกระทำตนเป็นตัวอย่าง |
| 14-9-2563 |
ตถาหิ ธีรา สุกตญฺญุรูปา |
ตะถาหิ ธีรา สุกะตัญญุรูปา |
คนฉลาด ย่อมรู้จักกตัญญู |
| 13-9-2563 |
อตฺถํ คณฺหาติ ปณฺฑิโต |
อัตถัง คัณหาติ ปัณฑิโต |
บัณฑิต ย่อมถือเอาแต่สิ่งที่เป็นประโยชน์ |
| 12-9-2563 |
อติติกฺโข จ เวรวา |
อะติติกโข จะ เวระวา |
แข็งไป ก็มีเวรภัย |
| 11-9-2563 |
ปริภูโต มุทุ โหติ |
ปะริภูโต มุทุ โหติ |
อ่อนไป ก็ถูกดูหมิ่น |
| 10-9-2563 |
สุทนฺโต วต ทเมถ |
สุทันโต วะตะ ทะเมถะ |
ผู้ที่ฝึกตนดีแล้ว จึงควรฝึกคนอื่น |
| 9-9-2563 |
ทุกฺขํ คหปตํ สาธุ |
ทุกขัง คะหะปะตัง สาธุ |
ผู้ครองเรือน ต้องขยันจึงจะสำเร็จประโยชน์ |
| 8-9-2563 |
เอกํ หิ สจฺจํ น ทุติยมตฺถิ |
เอกัง หิ สัดจัง นะ ทุติยะมัดถิ |
ความจริงมีเพียงหนึ่งเดียว ไม่มีสอง |
| 7-9-2563 |
สจฺเจนาลิกวาทินํ |
สัจเจนาลิกะวาทินัง |
จงชนะคนพูดเท็จด้วยคำจริง |
| 6-9-2563 |
เหเฐติ จ ชโน ชนํ |
เหเฐติ จะ ชะโน ชะนัง |
คน เบียดเบียนคน |
| 5-9-2563 |
น หึสนฺติ อกิญฺจนํ |
นะ หิงสันติ อะกิญจะนัง |
ไม่มีอะไรเลย ก็ไม่มีใครเบียดเบียน |
| 4-9-2563 |
เมตฺตา ภาเวตพฺพา พฺยาปาทสฺส |
เมดตา ภาเวตับพา พะยาปาทัดสะ |
ควรมีเมตตา เพื่อละความเบียดเบียน |
| 3-9-2563 |
อหึสา ส เว ธีโร |
อะหิงสา สะ เว ธีโร |
ผู้มีความไม่เบียดเบียน ชื่อว่าเป็นปราชญ์ |
| 2-9-2563 |
ธมฺโม จ ส เว ธีโร |
ธัมโม จะ สะ เว ธีโร |
ผู้ใดมีธรรมะ ผู้นั้นเป็นนักปราชญ์ |
| 1-9-2563 |
ยมฺหิ สจฺจํ โส เถโรติ |
ยัมหิ สัจจัง โส เถโรติ |
ผู้ใดมีสัจจะ ผู้นั้นแลเป็นผู้ใหญ่ |
