| 30-9-2562 |
ชิฆจฺฉา ปรมา โรคา |
ชิคัดฉา ปะระมา โรคา |
ความหิวเป็นยอดโรค |
| 29-9-2562 |
อตฺตา หิ กิร ทุทฺทโม |
อัตตา หิ กิระ ทุดทะโม |
เพราะตนเองฝึกตนเอง ได้ยากยิ่ง |
| 28-9-2562 |
อตฺตานํ อุปมํ กเร |
อัดตานัง อุปะมัง กะเร |
พึงกระทำตนเป็นตัวอย่าง |
| 27-9-2562 |
สุทนฺโต วต ทเมถ |
สุทันโต วะตะ ทะเมถะ |
ผู้ที่ฝึกตนดีแล้ว จึงควรฝึกคนอื่น |
| 26-9-2562 |
สํวเร วิวรานิ จ |
สังวะเร วิวะรานิ จะ |
พึงระวังตนมิให้เสื่อมเสีย |
| 25-9-2562 |
ตํ เว ภทฺเทกรตฺโตติ |
ตัง เว ภัทเทกะรัดโตติ |
คนที่ขยัน ทุกๆวัน คือ วันโชคดี |
| 24-9-2562 |
อนุปาทา จิตฺตสฺส วิโมกฺโข |
อะนุปาทา จิดตัดสะ วิโมกโข |
จิตเป็นสุข เพราะรู้จักปล่อยวาง |
| 23-9-2562 |
เมตฺตา ภาเวตพฺพา พฺยาปาทสฺส |
เมดตา ภาเวตับพา พะยาปาทัดสะ |
ควรมีเมตตา เพื่อละความพยาบาท |
| 22-9-2562 |
ตถาหิ ธีรา สุกตญฺญุรูปา |
ตะถาหิ ธีรา สุกะตัญญุรูปา |
คนฉลาด ย่อมรู้จักความกตัญญู |
| 21-9-2562 |
อินฺทริยานิ รกฺขนฺติ ปณฺฑิตา |
อินทะริยานิ รักขันติ ปันดิตา |
คนมีปัญญาย่อมควบคุมการแสดงออก |
| 20-9-2562 |
ปุตฺตา วตฺถุ มนุสฺสานํ |
ปุตตา วัตถุ มะนุดสานัง |
เยาวชน คือรากฐานของมนุษย์ |
| 19-9-2562 |
ยตฺถ อตฺถาวหํ สุตํ |
ยัตถะ อัตถาวะหัง สุตัง |
ศิลปะที่ศึกษาดีแล้ว ย่อมนำประโยชน์มาให้ |
| 18-9-2562 |
หนนฺติ โภคา ทุมฺเมธํ |
หะนันติ โภคา ทุมเมทัง |
ทรัพย์สมบัติ ย่อมทำลายคนโง่ |
| 17-9-2562 |
ทุนฺนโย เสยฺยโส โหติ |
ทุนนะโย เสยยะโส โหติ |
คนพาลมักเห็นผิดเป็นชอบ |
| 16-9-2562 |
สาธุ ตสฺส อทสฺสนํ |
สาธุ ตัดสะ อะทัดสะนัง |
การไม่พบเห็นคนพาล เป็นการดี |
| 15-9-2562 |
อนยํ นยติ ทุมฺเมโธ |
อะนะยัง นะยะติ ทุมเมโท |
คนพาล มักชักนำในทางที่ผิด |
| 14-9-2562 |
อธุรายํ นิยุญฺชติ |
อะธุรายัง นิยุนชะติ |
คนพาลมักทำในสิ่งที่ไม่ใช่ธุระ |
| 13-9-2562 |
วินยํ โส น ชานาติ |
วินะยัง โส นะ ชานาติ |
คนพาลไม่ยอมรู้ระเบียบวินัย |
| 12-9-2562 |
สมฺมา วุตฺโต ปกุปฺปติ |
สัมมา วุดโต ปะกุปปะติ |
คนพาล แม้พูดดีๆ ก็โกรธ |
| 11-9-2562 |
ธมฺมํ จเร สุจริตํ |
ธัมมัง จะเร สุจะริตัง |
ควรประพฤติธรรมให้ดี |
| 10-9-2562 |
ธมฺมทีโป ธมฺมสรโณ |
ธัมมะทีโป ธัมมะสะระโณ |
จงมีธรรมเป็นเกราะ มีธรรมเป็นที่พึ่ง |
| 9-9-2562 |
น ทุคฺคตึ คจฺฉติ ธมฺมจารี |
นะ ทุคคะติง คัจฉะติ ธัมมะจารี |
ผู้ประพฤติธรรม ย่อมไม่ไปสู่ทุคติ |
| 8-9-2562 |
สตญฺจ ธมฺโม น ชรํ อุเปติ |
สตัญจะ ธัมโม นะ ชะรัง อุเปติ |
ธรรมะ ไม่มีล้าสมัย |
| 7-9-2562 |
อภิตฺถเรถ กลฺยาเณ |
อะพิดถะเรถะ กันละยาเน |
ควรใฝ่ทำแต่ความดี |
| 6-9-2562 |
สจฺเจน กิตฺตึ ปบฺโปติ |
สัจเจนะ กิตติง ปับโปติ |
คนจะได้รับเกียรติ ก็เพราะความสัตย์ |
| 5-9-2562 |
นตฺถิ อการิยํ ปาปํ มุสาวาทิสฺส |
นัดถิ อะการิยัง ปาปัง มุสาวาทิดสะ |
คนพูดมุสา จะไม่ทำความชั่วอย่างอื่น ไม่มี |
| 4-9-2562 |
สจฺเจนาลิกวาทินํ |
สัจเจนาลิกะวาทินัง |
จงชนะคนพูดเท็จด้วยคำจริง |
| 3-9-2562 |
เอกํ หิ สจฺจํ น ทุติยมตฺถิ |
เอกัง หิ สัดจัง นะ ทุติยะมัดถิ |
ความจริงมีเพียงหนึ่งเดียว ไม่มีสอง |
| 2-9-2562 |
สจฺจมนุรกฺเขยฺย |
สัจจะมะนุรักเขยยะ |
ควรรักษาสัจจะ |
| 1-9-2562 |
ขลิตญฺจ น คาหเย |
ขะลิตันจะ นะ คาหะเย |
ไม่ควรยึดถือในความผิดพลาด |
