วันนี้ (6 ต.ค. 67) จากกรณีเมื่อผู้ใช้เฟซบุ๊กชื่อ Mod Sisinaumpai ได้โพสต์รูปภาพประกาศตามหานกหงส์หยกสุดที่รักที่ได้หายไป
โดยในประกาศระบุว่า "นกหาย ชื่อน้องบี่บี้ รางวัล 100,000 บาท หงส์หยก สีขาว-ฟ้า หางยาว แก้มซ้ายมีจุดสีฟ้า พูดได้
ล่าสุดคุณมด เจ้าของโพสต์ได้เผยว่า เจอน้องบี่บี้แล้ว พร้อมระบุข้อความว่า "5 Oct 24 : บี่บี้ได้กลับบ้านแล้วนะคะ
29 Sep 24 : หลุดออกจากหลังบ้าน 17.45 น.
4 Oct 24 :
23.35 น.ได้รับติดต่อจาก FB: Gir-Gir Khoo ว่า คุณแม่ของน้อง (คุณสุณี บุญวรพฤกษ์) พบบี้อยู่ใน หมู่บ้าน อมรชัย 3 ในวันเดียวกันกับที่น้องหลุด ประมาน 2 ทุ่ม (ห่างจากบ้านมดประมาน 550 ม.)
มดเลยเรียนขอเข้าไปดูว่า ใช่น้องมั้ยในคืนนั้น ทางน้องแจ้งว่าขอเวลาให้คุณแม่ทำใจก่อนเช้าตื่นแล้วจะติดต่อกลับ ทางน้องมีส่งรูปภาพมาให้ดู เบื้องต้นก็ตรงทุกประการ
5 Oct 24 :
11.41 น. ใกล้เที่ยงมดติดต่อไป
12.10 น. น้องติดต่อกลับมา ขอระยะเวลาให้คุณแม่ทำใจอีกครั้ง เลยเรียนแจ้งไป ว่าคุณพ่อพี่ป่วยขอหาคุณหมอก่อน แล้วจะเข้าไปดูในช่วงบ่าย ทางน้องเลยแจ้งที่อยู่ ให้มารับน้อง
15.06 น. ถึงบ้านน้อง / มดนำกรงที่บี่บี้นอนไปรับบี่บี้มา คุณแม่น้องแจ้งว่า พบน้อง บริเวณพื้นหน้าบ้านในวันที่น้องหลุด จึงจับมาเพราะเชื่อง และได้ซื้อกรงไม้ ให้ข้าวโพดดิบ + น้ำ ไว้เป็นอาหารให้บี้
15.32 น. มดได้มอบเงินรางวัล 1 แสนบาทถ้วน เพื่อเป็นรางวัล พร้อมรีบนำน้องไปพบคุณหมอสัตว์แพทย์ เนื่องจากน้องซึม ยืนหลับตา นิ่ง ไม่ส่งเสียง
ซึ่งคุณหมอสัตว์แพทย์ แจ้งผลการรักษาดังนี้
- เช็คเชื้อในช่องปาก & กระเพาะพัก ผลบี่บี้ติดเชื้อแบคทีเรียแกรมลบ หากเทียบเป็นอัตราส่วน เจอครึ่งๆ ต้องทานยาฆ่าเชื้อ
- ต้องป้อนอาหารลูกป้อนเสริม เพราะบี้ผอมลงหน้าอกเริ่มแหลม จากเดิม Avg ประมาน 40 g.
ลงมาเป็น 35 g. (Min ไม่ควรลงเกิน 38 g.)
- ไม่พบไรขน ที่อาจติดมาจากธรรมชาติ
แต่คุณหมอก็หยดยา + ถ่ายพยาธิให้ เป็นที่เรียบร้อย & monitor กับคุณหมอกันต่อไป
- และ Next คุณหมอจะใส่ห่วงขาให้
18.30 น. บี่บี้กลับถึงบ้าน กินอาหารธัญพืชของนก กินยา และอาหารลูกป้อนเรียบร้อย
มด คุณพ่อ คุณแม่ บี่บี้ และครอบครัว ขอใช้พื้นที่นี้ : กราบขอบพระคุณทุกๆ ท่าน พ่อ แม่ พี่ น้อง พี่ป้า น้า อา จากใจ ทุกๆ ที่ที่เราไปเดิน ไปรบกวนสอบถาม ให้เข้าไปเรียกในบ้าน ไปวางกรงบี้ทิ้งไว้เผื่อกลับ ลงสวน ลงไซต์งานก่อสร้าง ร้านอาหาร ร้านรวงในตลาด ปั๊มน้ำมัน หลายๆ หมู่บ้าน อู่รถเมล์ ไปนั่งริมคลอง ไปนั่งหน้าบ้าน ส่งเสียงเรียก เปิดเสียงเรียกนก ไม่ว่าในยามปกติ หรือยามวิกาล ยามแดดออก ฝนตก ฟ้าผ่า
หลายท่านช่วยเปิดเสียงเรียกนกทิ้งไว้หน้าบ้าน หลังบ้าน ช่วยวางอาหาร ช่วยแปะป้ายประกาศ ช่วยนำเพื่อนนกมาเรียกไอ้บี้ โทรแจ้งเบาะแสต่างๆ รวมถึงที่ทำงานมด ที่ให้โอกาสกลับมาเรียกน้องทันทีที่มีเบาะแส
ตลอดจนได้รับคำชี้แนะ ทั้งจากผู้คนในพื้นที่ จากผู้ที่มีประสบการณ์นกหายมาก่อน ติดต่อมาให้แนวทางในการติดตามน้องชายของมด ทั้งที่ไม่รู้จักกัน รวมถึงสื่อต่างๆ ที่เป็นกระบอกเสียงให้
ทำใจไว้ 50:50 แต่ก็ไม่ปล่อยโอกาส 0.001% ให้หลุดไป ทุกวินาทีคือนาทีทอง มีความหมายสำหรับคนที่ทำนกหลุด คิดว่าไอ้บี้มันก็พยายามบินกลับบ้าน และเราก็ตามหามันเหมือนกัน
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตลอด 7 วัน ทำให้มด Learning เรื่อง "คน" มากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นความประมาท ความซื่อสัตย์
ความอดทน ความเห็นอกเห็นใจ ความจริงใจ ความใส่ใจ ความตั้งใจ ของ "คน" รวมถึงมิจฉาชีพที่เข้ามาในรูปแบบต่างๆ แต่ก็ได้ ภูมิคุ้มกันที่ดี จากคนที่มีประสบการณ์โทรมาชี้แนะ กระทั่ง มีวันที่ได้พบเจอบี่บี้อีกครั้ง ขอบพระคุณทุกท่านอย่างสูงค่ะ "
