สาวอดีตลูกจ้างร้านข้าวมันไก่ ร้องขอความเป็นธรรมหลังถูกไฟจากเตาแก๊สของร้านพุ่งใส่ ลวกตัวจนเสียโฉม แต่นายจ้างไม่เยียวยาตามสัญญา
วันนี้ (7 มี.ค. 68) ผู้สื่อข่าวรายงานว่า มีนางสาววนิดา อายุ 47 ปี ซึ่งเป็นอดีตลูกจ้างร้านขายอาหารที่ศูนย์อาหารในโรงพยาบาลแห่งหนึ่งของจังหวัดนครราชสีมา ได้ร้องเรียนมายังสื่อมวลชน เนื่องจากไม่ได้รับความเป็นธรรม กรณีนายจ้างไม่ช่วยเหลือค่ารักษาพยาบาล
สืบเนื่องจากเมื่อช่วงกลางเดือนธันวาคม 2567 ที่ผ่านมา ได้เกิดเหตุการณ์นายจ้างได้ใช้หญิงสาวรายดังกล่าวไปจุดเตาแก๊สเพื่อต้มหม้อน้ำซุป แต่ก๊าซกลับลุกไหม้ใบหน้าและตามร่างกายจนเป็นแผลฉกรรจ์ ต้องนอนโรงพยาบาลนับเดือน โดยฝ่ายนายจ้างสัญญาว่าจะช่วยเหลือค่ารักษาพยาบาล แต่กลับไม่ช่วยเหลือ จึงต้องมาร้องขอความเป็นธรรมผ่านสื่อมวลชนในครั้งนี้
ล่าสุด ตามร่างกายของนางสาววนิดาฯ ยังคงมีบาดแผลอยู่ โดยเฉพาะบริเวณใบหน้า ลำคอ และแขนทั้งสองข้าง โดยแขนข้างขวานั้นยังคงมีผ้าพันแผลปิดทับอยู่ ส่วนแขนข้างซ้ายถอดผ้าพันแผลออกแล้ว แต่ก็ยังเหลือรอยแผลเป็นฉกรรจ์ที่เกิดจากไฟเตาแก๊สให้เห็นอยู่เกือบทั้งแขน
นางสาววนิดา ฯ เล่าว่า ระหว่างนอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลนั้น ทางนายจ้างก็เดินทางมาเยี่ยมเป็นบางครั้ง พร้อมกับสัญญาว่าจะช่วยเรื่องรักษาค่าพยาบาล และช่วยเหลือค่าน้ำมันรถให้ลูกไปโรงเรียน
แต่ภายหลังที่ตนออกจากโรงพยาบาลแล้วในช่วงเดือนมกราคม 2568 ตนได้โทรศัพท์ไปหานายจ้างเพื่อถามไถ่เรื่องการช่วยเหลือค่ารักษาพยาบาล แต่นายจ้างตอบกลับมาว่า ตนปฏิเสธและเมินเฉยที่จะไม่อยากรับความช่วยเหลือ
โดยนายจ้างอ้างว่า เคยโทรหาตนหลายครั้งแล้ว แต่ตนไม่ยอมรับโทรศัพท์ ซึ่งข้อเท็จจริงก็คือ ในช่วงที่นายจ้างโทรมาหานั้น ตนยังนอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล และไม่สามารถรับโทรศัพท์ได้ เนื่องจากบาดแผลที่เกิดขึ้นสาหัสมาก และหมอได้พันผ้าพันแผลเอาไว้ทั้งแขนจนไปถึงมือ ทำให้ไม่สามารถรับโทรศัพท์ได้ ซึ่งหลังจากออกจากโรงพยาบาลแล้ว ตนก็โทรไปหานายจ้างอีกครั้งเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2568 ทางนายจ้างบอกว่า ไม่รับปากว่าจะช่วยเรื่องค่ารักษาพยาบาลได้วันไหน และจะช่วยเท่าไหร่
พอได้ยินแบบนั้น ตนก็รู้สึกไม่สบายใจ เป็นกังวลเป็นอย่างมาก ถึงแม้ว่าค่านอนโรงพยาบาล ตนจะใช้สิทธิ์ประกันชีวิต และสิทธิ์ประกันสังคมในการจ่ายค่ารักษาตัวตอนที่นอนที่โรงพยาบาล แต่ค่าค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นจากการต้องเดินทางไปล้างแผลเป็นประจำอาทิตย์ละ 2-3 ครั้ง มีค่าใช้จ่ายเป็นจำนวนมาก ครั้งละ 2,000 กว่าบาท ซึ่งตั้งแต่ออกจากโรงพยาบาลมาและต้องเดินทางไปล้างแผลนั้น หมดค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปล้างแผลเป็นเงินกว่า 20,000 บาทแล้ว
ตอนนี้ลำบากเป็นอย่างมาก เนื่องจากตนอาศัยอยู่กับลูกชายเพียง 2 คนเท่านั้น งานก็ไม่สามารถทำได้ เนื่องจากแผลยังไม่หายดี ต้องนำรถไปเข้าไฟแนนซ์เพื่อจะนำเงินมาผ่อนบ้านและรักษาตัว ซึ่งตอนนี้รายได้ทั้งหมดได้มาจากลูกชายที่ไปทำงานพิเศษหลังเลิกเรียน นำเงินรายได้จากการทำงานนั้นมาเป็นค่ารักษาพยาบาลให้ตน
จึงอยากวอนนายจ้าง ให้รักษาสัญญาที่เคยให้ไว้ว่าจะช่วยเหลือเหลือดูแลเรื่องรักษาค่าพยาบาลและค่าเสียโอกาสในการทำงานด้วย เพราะไม่รู้ว่าหลังจากที่ตนหายดีแล้ว ตนจะสามารถไปสมัครงานที่ไหนได้หรือไม่ อย่างไร เนื่องจากบาดแผลที่ถูกไฟลวกค่อนข้างจะรุนแรง เกรงว่าไปสมัครงานที่ไหนจะถูกรังเกียจ ไม่มีไม่มีใครรับเข้าทำงาน
